-
1 jugulum
jŭgŭlum, i, n., and jŭgŭlus, i, m. [jug, jungo], the collar-bone, which joins together the shoulders and the breast, Cels. 8, 1, § 70:II.uni homini juguli, humeri: ceteris armi,
Plin. 11, 43, 98, § 243.—Transf., hence, the hollow part of the neck above the collar-bone:B.quod jugula concava non haberet,
Cic. Fat. 5, 10.—The throat:III.jugulum perfodere,
Tac. A. 3, 15:resolvere,
Ov. M. 1, 227:recludere stricto ense,
id. ib. 7, 285:tenui jugulos aperire susurro,
Juv. 4, 110:demittere gladium in jugulum,
Plaut. Merc. 3, 4, 28: dare or praebere, to present the throat, sc. to be cut, as was done by conquered gladiators, Cic. Mil. 11:offerre alicui,
Tac. H. 1, 41:porrigere,
Hor. S. 1, 3, 89.—Trop.A.A slaughter, murder:B.Electrae jugulo se polluere,
Juv. 8, 218.—Petere, to aim at the throat, i. e. to attack the main point of one's argument, Quint. 8, 6, 51:jugulum causae premere,
Plin. Ep. 1, 20, 14. -
2 jugulum
jugulum jugulum, i n шея, горло -
3 jugulum
Jugulum n, Drosselgrube f -
4 Jugulum
-
5 jugulum
m.jugulum. -
6 jugulum
s.1 jugulum, cuello.2 fosa yugular. -
7 jugulum
-
8 jugulum
1) Биология: пара противоположных листочков, нижнее горло (у птицы)2) Энтомология: вырост заднего края у основания переднего крыла -
9 Jugulum
сущ.мед. нижнее горло -
10 jugulum
-
11 jugulum
زير گلو، ترقوه -
12 jugulum
throat, neck; collarbone -
13 jugulum
1) الودج 2) الحلق 3) الرقبة* * *الحَلْق -
14 jugulum
-
15 пара противоположных листочков
Русско-английский биологический словарь > пара противоположных листочков
-
16 الودج
jugulum -
17 jugulus
jŭgŭlum, i, n., and jŭgŭlus, i, m. [jug, jungo], the collar-bone, which joins together the shoulders and the breast, Cels. 8, 1, § 70:II.uni homini juguli, humeri: ceteris armi,
Plin. 11, 43, 98, § 243.—Transf., hence, the hollow part of the neck above the collar-bone:B.quod jugula concava non haberet,
Cic. Fat. 5, 10.—The throat:III.jugulum perfodere,
Tac. A. 3, 15:resolvere,
Ov. M. 1, 227:recludere stricto ense,
id. ib. 7, 285:tenui jugulos aperire susurro,
Juv. 4, 110:demittere gladium in jugulum,
Plaut. Merc. 3, 4, 28: dare or praebere, to present the throat, sc. to be cut, as was done by conquered gladiators, Cic. Mil. 11:offerre alicui,
Tac. H. 1, 41:porrigere,
Hor. S. 1, 3, 89.—Trop.A.A slaughter, murder:B.Electrae jugulo se polluere,
Juv. 8, 218.—Petere, to aim at the throat, i. e. to attack the main point of one's argument, Quint. 8, 6, 51:jugulum causae premere,
Plin. Ep. 1, 20, 14. -
18 demitto
dēmitto, ĕre, mīsi, missum - tr. - [st1]1 [-] faire (laisser) tomber, faire (laisser) descendre. - in flumen equum demittere, Cic. Div. 1, 73: faire descendre son cheval dans un fleuve. - caelo imbrem demittere, Virg. G. 1, 23: faire tomber la pluie du ciel. - ancilia caelo demissa, Liv. 5, 54, 7: boucliers tombés du ciel. - nonnullae de muris demissae, Caes. BG. 7, 42, 6: quelques-unes se laissant tomber du haut des remparts. - in inferiorem demissus carcerem, Liv. 34, 44, 8: plongé dans un cachot plus bas. - in loca plana agmen demittunt, Liv. 9, 27, 4: ils font descendre leurs troupes en plaine. - agmen in angustias demittere, Liv. 21, 34: engager l’armée dans des défilés. - demittere nummum in loculos, Hor. Ep. 2, 1, 175: faire tomber un écu dans sa bourse. - demittere calculum atrum in urnam, Ov. M. 15, 44: jeter un caillou noir dans l'urne. - sacrum jugulis demitte cruorem, Virg. G. 4, 542: fais couler de leurs gorges le sang sacré. - se demittere, Caes. BG. 5, 32, 2 ; 6, 40, 6 ; 7, 28, 2, etc.: descendre. - demittere classem Rheno, Tac. An. 1, 45: faire descendre le Rhin à une flotte. - poét. avec dat. (hunc) Stygiae demittite nocti, Ov. M. 3, 695: plongez-le dans les ténèbres du Styx. - demittere aliquem neci, Virg. En. 2, 85: envoyer qqn à la mort. - aliquem Orco demittere, Virg. En. 2, 398: précipiter qqn aux enfers. - cf. Hor. Od. 1, 28, 11; Sil. 11, 142; Ov. H. 14, 5; id. M. 12, 278; Plin. 27, 101. [st1]2 [-] laisser pendre, laisser tomber. - usque ad talos demissa purpura, Cic. Clu. 111: pourpre qu'on laisse tomber jusqu'aux talons. --- Quint. 5, 13, 39, etc. - tunicis demissis, Hor. S. 1, 2, 25: avec une tunique descendant jusqu'à terre. - malis demittere barbam, Lucr. 5, 674, laisser pousser la barbe sur les joues. [st1]3 [-] abaisser. - demittere fasces, Cic. Rep. 2, 53: baisser les faisceaux. - demittere antemnas, Sall. H. 4, 41: abaisser les vergues. --- Sen. Ben. 6, 15, 6. - demissis in terrain oculis, Liv. 9, 38, 13: les yeux baissés vers la terre. - demittit aures, Hor. O. 2, 13, 34: [Cerbère] laisse retomber ses oreilles. - caput demittere, Crass. d. Cic. de Or. 2, 267: baisser la tête. - se demittere ad aurem alicujus, Cic. Verr. 2, 74: se pencher à l'oreille de qqn. - qua colles incipiunt jugum demittere, Virg. B. 9, 7: où les collines commencent à abaisser leur sommet. - qua se montium jugum demittit, Curt. 5, 4, 23: où le sommet des montagnes s'abaisse. --- Plin. 6, 78. [st1]4 [-] enfoncer. - sublicis in terram demissis, Caes. BC. 3, 49, 3: des pilotis étant enfoncés dans la terre. --- cf. BG. 7, 73, 3 ; 7, 73, 6. - demittere gladium in jugulum, Plaut. Merc. 613: plonger une épée dans la gorge. - vulnera parum demissa, Sen. Ep. 67, 13: blessures insuffisamment profondes. [st1]5 [-] fig. laisser tomber, laisser s'affaisser. - animos demittunt, Cic. Fin. 5, 42: ils se laissent abattre. --- Tusc. 4, 14 ; Q. 1, 1, 4. - se animo demittere, Caes. BG. 7, 29, 1: se laisser décourager. [st1]6 [-] fig. abaisser. - se demittere in adulationem, Tac. An. 15, 73: s'abaisser à l'adulation. --- cf. 14, 26. - demittere vim dicendi ad unum auditorem, Quint. 1, 2, 31: ravaler l'éloquence en l'adressant à un seul auditeur. - se demittere ad minora, Quint. 1 prooem. § 5: descendre aux détails. [st1]7 [-] fig. enfoncer. - hoc in pectus tuum demitte, Sall. J. 102, 11: grave-toi cette pensée dans le coeur. --- Liv. 34, 50, 2. - se demittere in res turbulentissimas, Cic. Fam. 9, 1, 2: se plonger dans les affaires les plus orageuses. - se demittere penitus in causam, Cic. Att. 7, 12, 3: s'engager à fond dans un parti.* * *dēmitto, ĕre, mīsi, missum - tr. - [st1]1 [-] faire (laisser) tomber, faire (laisser) descendre. - in flumen equum demittere, Cic. Div. 1, 73: faire descendre son cheval dans un fleuve. - caelo imbrem demittere, Virg. G. 1, 23: faire tomber la pluie du ciel. - ancilia caelo demissa, Liv. 5, 54, 7: boucliers tombés du ciel. - nonnullae de muris demissae, Caes. BG. 7, 42, 6: quelques-unes se laissant tomber du haut des remparts. - in inferiorem demissus carcerem, Liv. 34, 44, 8: plongé dans un cachot plus bas. - in loca plana agmen demittunt, Liv. 9, 27, 4: ils font descendre leurs troupes en plaine. - agmen in angustias demittere, Liv. 21, 34: engager l’armée dans des défilés. - demittere nummum in loculos, Hor. Ep. 2, 1, 175: faire tomber un écu dans sa bourse. - demittere calculum atrum in urnam, Ov. M. 15, 44: jeter un caillou noir dans l'urne. - sacrum jugulis demitte cruorem, Virg. G. 4, 542: fais couler de leurs gorges le sang sacré. - se demittere, Caes. BG. 5, 32, 2 ; 6, 40, 6 ; 7, 28, 2, etc.: descendre. - demittere classem Rheno, Tac. An. 1, 45: faire descendre le Rhin à une flotte. - poét. avec dat. (hunc) Stygiae demittite nocti, Ov. M. 3, 695: plongez-le dans les ténèbres du Styx. - demittere aliquem neci, Virg. En. 2, 85: envoyer qqn à la mort. - aliquem Orco demittere, Virg. En. 2, 398: précipiter qqn aux enfers. - cf. Hor. Od. 1, 28, 11; Sil. 11, 142; Ov. H. 14, 5; id. M. 12, 278; Plin. 27, 101. [st1]2 [-] laisser pendre, laisser tomber. - usque ad talos demissa purpura, Cic. Clu. 111: pourpre qu'on laisse tomber jusqu'aux talons. --- Quint. 5, 13, 39, etc. - tunicis demissis, Hor. S. 1, 2, 25: avec une tunique descendant jusqu'à terre. - malis demittere barbam, Lucr. 5, 674, laisser pousser la barbe sur les joues. [st1]3 [-] abaisser. - demittere fasces, Cic. Rep. 2, 53: baisser les faisceaux. - demittere antemnas, Sall. H. 4, 41: abaisser les vergues. --- Sen. Ben. 6, 15, 6. - demissis in terrain oculis, Liv. 9, 38, 13: les yeux baissés vers la terre. - demittit aures, Hor. O. 2, 13, 34: [Cerbère] laisse retomber ses oreilles. - caput demittere, Crass. d. Cic. de Or. 2, 267: baisser la tête. - se demittere ad aurem alicujus, Cic. Verr. 2, 74: se pencher à l'oreille de qqn. - qua colles incipiunt jugum demittere, Virg. B. 9, 7: où les collines commencent à abaisser leur sommet. - qua se montium jugum demittit, Curt. 5, 4, 23: où le sommet des montagnes s'abaisse. --- Plin. 6, 78. [st1]4 [-] enfoncer. - sublicis in terram demissis, Caes. BC. 3, 49, 3: des pilotis étant enfoncés dans la terre. --- cf. BG. 7, 73, 3 ; 7, 73, 6. - demittere gladium in jugulum, Plaut. Merc. 613: plonger une épée dans la gorge. - vulnera parum demissa, Sen. Ep. 67, 13: blessures insuffisamment profondes. [st1]5 [-] fig. laisser tomber, laisser s'affaisser. - animos demittunt, Cic. Fin. 5, 42: ils se laissent abattre. --- Tusc. 4, 14 ; Q. 1, 1, 4. - se animo demittere, Caes. BG. 7, 29, 1: se laisser décourager. [st1]6 [-] fig. abaisser. - se demittere in adulationem, Tac. An. 15, 73: s'abaisser à l'adulation. --- cf. 14, 26. - demittere vim dicendi ad unum auditorem, Quint. 1, 2, 31: ravaler l'éloquence en l'adressant à un seul auditeur. - se demittere ad minora, Quint. 1 prooem. § 5: descendre aux détails. [st1]7 [-] fig. enfoncer. - hoc in pectus tuum demitte, Sall. J. 102, 11: grave-toi cette pensée dans le coeur. --- Liv. 34, 50, 2. - se demittere in res turbulentissimas, Cic. Fam. 9, 1, 2: se plonger dans les affaires les plus orageuses. - se demittere penitus in causam, Cic. Att. 7, 12, 3: s'engager à fond dans un parti.* * *Demitto, demittis, demisi, pen. prod. demissum, demittere. Sallust. Avaller du hault en bas, Mettre en bas, Abbaisser.\Vbi dulcem caseum demiseris in eam. Colum. Apres que tu auras jecté dedens, etc.\Demittere equum in flumen. Cic. Faire descendre.\In solido puteum alte demittere. Virgil. Fouir et creuser bien bas.\Imbecilla vina demissis in terram doliis seruanda. Plin. Enfouiz en terre.\Robora demittere ferro. Valer. Flac. Abbatre des arbres, et les jecter par terre.\In adulationem demitti. Tacit. Se ravaller et aneantir jusques à user de flaterie.\In aluum demittere. Plin. Mettre ou jecter dedens son ventre, Manger.\Per aurem demissa. Horat. Choses qu'on a ouy dire, Qui sont entrees par les oreilles.\Censum in viscera. Ouid. Manger tout son bien.\Corpora morti. Ouid. Tuer.\Ensem in armos. Ouid. Fourrer dedens les espaules.\Equites in campum inferiorem. Liu. Faire descendre.\Ferrum in artus. Ouid. Fourrer dedens.\Fistulam in iter vrinae. Cels. Mettre une seringue, ou une argalie dedens le conduict de l'urine.\Gladium in ima ilia. Ouid. Fourrer dedens.\Imbrem caelo. Virgil. Envoyer en bas.\Insontem neci. Virgil. Tuer.\Lachrymas demisit. Virgil. Les larmes luy cheurent, Il larmoya.\Letho demittere aliquem. Valer. Flac. Tuer.\Nomen demissum ab Iulo. Virgil. Derivé, Descendant.\Oculos demittere. Ouid. Baisser les yeulx, ou la veue.\Demittere aliquid in pectus. Sallust. Mettre en son cueur, en son esprit.\Demittere in pectora et animos vocem. Liu. Mettre dedens les cueurs et recevoir.\Metu vultum demittere. Ouid. Baisser le visage de crainte.\Ad minora me demittere non recusabo. Quintil. Ravaller et abbaisser.\Demittere animum. Cic. Abbaisser son courage, et appaiser.\Contrahere et demittere animum. Cic. Perdre le cueur et le courage.\Debilitari, et animos demittere. Cic. Abbaisser le courage, Perdre le courage.\Demittere mentes. Virgil. Perdre le courage et toute esperance.\Demittere librum dicitur vlmus a Columella. Laisser l'escorce, Estre en seve. -
19 compono
com-pōno, posuī, positum, ere1) складывать (ligna in caminum, aliquid in acervum Cato); собирать ( genus dispersum V); соединять, приставлять ( manibus manūs atque oribus ora V)2) слагать (carmen H, Su etc.; versus Q); сочинять, писать (libellos Q, Prp; orationem L, C)3) строить, возводить (urbem, aggerem tumuli V; domum VP)4) заключать (pacem cum aliquo L, Just; societatem cum aliquo Sl)compositae seditionis auctores T — зачинщики заговора о восстании (ср. 14.)5) составлять, образовывать (exercitus compositus ex variis gentibus Sl; liber ex alienis orationibus compositus C)composita verba, тж. compositae voces Q — составные (сложные) слова6) составлять, приготовлять (venena O; unguentum ex flore narcisso CC)7) воспитывать, формировать ( animos sapientiae praeceptis Pt)8) измышлять, выдумывать (mendacia Pl; fraudes Prp)9) задумывать, затевать ( insidias alicui Tib и in aliquem Prp)10) располагать, размещать ( legionem pro ripa T); сосредоточивать ( exercitum in hiberrnaculis T)11) противопоставлять, ставить друг против друга (aliquem cum aliquo LM, C, H, Sen и aliquem alicui Sil; gladiatores inter se Q)pugnantia secum frontibus adversis c. H — противопоставлять друг другу (одни лишь) крайности12) сопоставлять, сравнивать, сличать (dicta cum factis Sl; parva magnis V)13) класть, опускать (aliquem toro O; se thalamis V)se c. in villa PJ — предаваться отдыху на даче14) успокаивать, унимать, заставлять улечься ( motos fluctūs V); подавлять ( seditionem L — ср. 4.); усмирять ( provinciam T); мирить, примирять ( aversos amicos H); улаживать ( controversias Cs)c. arma H — сложить оружие15) убирать, прятать, запирать ( argentum Pt)16) погребать, хоронить (cinerem O; ossa alicujus Prp, VF)17) приводить в порядок, убирать (capillum Pl, C; caput reticulo Lampr); подбирать, поправлять (togam H, Q); мор. убирать, сворачивать (armamenta Pl, L); упорядочивать ( res turbatas L)18) мед. вправлять ( jugulum CC)19) выставлять ( signa C)20) выстраивать ( agmen T)compositis ordinibus T — стройными ( или сомкнутыми) рядами21) (о позе, выражении лица и т. п.) строить, приниматьc. vultum Q, PJ, T, Su — придавать лицу соответствующее (преим. притворное) выражениеin и ad maestitiam compositus T — приняв скорбный видstatum proeliantis c. или c. ad proeliandum gradum Pt — принять положение для бояcomponi ad exemplum alicujus Cld — следовать чьему-л. примеру22) намечать, предписывать ( itinera C)23) устраивать ( auspicia C)sponte sua c. curas V — поступать по своему усмотрению24) обращать, направлять ( aliquem ad modestiam T); побуждать, подстрекать ( aliquem pretio Sl)25) уславливаться, уговариваться (cum aliquo Ter и inter se Ter, Sl etc.)compositum erat, ut... T — было условлено, что...diem c. L — договориться о сроке26) прекращать, оканчивать (lites V; bellum Sl, C, Nep etc.). — см. тж. compositus -
20 demitto
dē-mitto, mīsī, missum, ere1)а) спускать, опускать (usque ad talos demissa purpura C; antemnam O и armamenta Sen; aures H; calculum in urnam O; rami ad terram demissi Su)d. arma bAfr — опустить оружие ( воинский салют)б) спускать, сводить, переводить (agmen in vallem L; equites in inferiorem campum L; se in aequum locum d. Cs; castra ad ripas d. Hirt)d. se in Ciliciam C — отправиться в Киликию(de) caelo demissus L, Q — упавший с неба (тж. ирон.)d. oculos или vultum (тж. in terram) L, Q, C etc. — потупить взор, ноd. oculos VF — смежить глаза, заснутьfugere manibus demissis погов. Pl — бежать опрометьюв) спускать, ввергать ( in inferiorem demissus carcerem L)se paulatim ad planitiem d. QC — отлого спускаться к равнине ( о горе)animum d. C, d. mentem V и se animo d. Cs — пасть духом, приунытьd. se перен. — погружаться, предаваться, ввязываться (in res turbulentissimas C; in causam C)5) втыкать, вбивать, вколачивать (sublicas in terram Cs; cuneum inter cortĭcem et materiem Col)6) сажать ( arbores PM)8) рыть, выкапывать ( puteum alte V)9) наклонять, нагибать (se ob assem d. H)se d. ad aures alicujus C — наклониться к чьим-л. ушам, т. е. шептать кому-л. на ухоcaput ad fornīcem Fabii d. Crassus ap. C — наклонить голову, чтобы пройти под аркой Фабия10) впускать, вводить ( fistulam in iter urinae CC)11) валить, рубить ( robora ferro VF)12) сбивать ( volucrem caelo Sil)13) сбрасывать, ронятьd. flores Lcr — осыпаться, отцветать14) низвергать, ниспосылать ( imbrem caelo V)d. aliquem ad imos manes V (тж. Stygiae nocti O, Orco, morti и neci V, umbris Sil) — отправить кого-л. в царство теней, т. е. умертвить15) отпускать, отращивать (barbam Lcr; demissi capilli O)se d. и demitti — опускаться, унижаться (se in preces d. Sen; se ad servilem patientiam d., demitti in adulationem T)17) вливать, наливать ( ternos cyathos alicujus rei Col); проливать, лить ( lacrimas Lcr)se d. — литься вниз, стекать ( Scamander ab Idaeo monte demissus Mela)18) допускать, приниматьd. aliquid in pectus suum Sl или in pectora animosque L — принять что-л. близко к сердцу, тж. крепко запомнить что-л.negare d. dicta alicujus in aures V — оставаться глухим к чьим-л. просьбам19) отклонять, отводитьd. aliquem periculo Prp — избавить кого-л. от опасности20) pass. demitti брать начало, происходить (Romanus Trojā demissus T; nomen a magno lulo demissum V)21) доходитьeo rem demittit C — он договаривается до того, что... — см. тж. demissus
См. также в других словарях:
Jugulum — Ju gu*lum, n.; pl. {Jugula}. [L.] (Zo[ o]l.) The lower throat, or that part of the neck just above the breast. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
JUGULUM — inter prisca Eccl. ornamenta; Videtur fuisse iugum minus ex auro factum, et in basilicis suspensum, ad memoriam verborum Christi, dicentis Marth. c. XI. v. 30. Iugum enim meum suave est, et onus meum leve. Anastas. in Nicolao I. Fecit enim, inqui … Hofmann J. Lexicon universale
Jugulum — Als Drosselrinne (lat.: Sulcus jugularis) wird eine längs verlaufende Muskelfurche im unteren Halsbereich bei Säugetieren bezeichnet. Sie wird unten durch den Musculus sternocephalicus und oben durch den Musculus brachiocephalicus begrenzt. Nach… … Deutsch Wikipedia
jugulum — n. [L. jugulum, collar bone, throat] (ARTHROPODA: Insecta) 1. The median ventral plate of the head; see gula. 2. The jugum of the wing … Dictionary of invertebrate zoology
jugulum — noun The neck or throat. The jugulum at which to aim is the use of the word criticism at all … Wiktionary
Jugulum — Ju|gu|lum 〈n.; s, gu|la; Anat.〉 = Drosselgrube [<lat. iugulum „Schlüsselbein, Kehle“] * * * Jugulum [lateinisch »Schlüsselbein«] das, s/...la, Drosselgrube, Kehlgrube, Anatomie: Grube oberhalb des Brustbeins zwischen den Schlüsselbeinen. * * … Universal-Lexikon
Jugulum — apatinė kaklo dalis statusas T sritis topografinė išorės anatomija atitikmenys: lot. Jugulum ryšiai: platesnis terminas – kaklas … Paukščių anatomijos terminai
jugulum — SYN: throat (2) … Medical dictionary
Jugulum — Ju|gu|lum 〈n.; Gen.: s, Pl.: la; Anat.〉 Einsenkung, die über dem Brustbein u. zwischen den beiden Schlüsselbeinen liegt, Drosselgrube [Etym.: <lat. iugulum »Schlüsselbein, Kehle«] … Lexikalische Deutsches Wörterbuch
Jugulum — Ju̱gulum [aus lat. iugulum, Gen.: iuguli = Schlüsselbein; Höhlung über dem Schlüsselbein; Kehle] s; s, ...la: Drosselgrube, natürliche Einsenkung an der Vorderseite des Halses zwischen den Halsmuskeln, der Schultermuskulatur u. dem Schlüsselbein … Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke
Jugulum — Ju|gu|lum das; s, ...la <aus lat. iugulum »Schlüsselbein«> Drosselgrube, natürliche Einsenkung an der Vorderseite des Halses zwischen den Halsmuskeln, der Schultermuskulatur u. dem Schlüsselbein (Med.) … Das große Fremdwörterbuch